Στην Αθήνα, όπως και σε κάθε μεγαλούπολη που σέβεται τον εαυτό της, ο βασικός συγκοινωνιακός γρίφος είναι ο εξής: πώς μπορεί να συμφιλιωθεί η διαρκώς αυξανόμενη δόμηση και συγκέντρωση κατοίκων/ οχημάτων με την εύκολη και γρήγορη μετακίνηση; Η «λύση» που δίνεται είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα και μεγαλεπίβολα κατασκευαστικά σχέδια που έχουμε γνωρίσει: η δημιουργία νέων αυτοκινητόδρομων πέριξ του Υμηττού. Η έμπνευση του έργου ανήκει στους συνήθεις υπόπτους και καθ' ύλην αρμόδιους: το υπουργείο πεχωδέ. Τα 62 χιλιόμετρα νέων αυτοκινητόδρομων που προβλέπονται από τα πλάνα (και τις μακέτες) του υπουργείου θα επεκτείνονται απ' την Αγ. Παρασκευή μέχρι το Ελληνικό κατά μήκος του Υμηττού, ενώ θα συνδέονται με το κέντρο της Αθήνας μέσω Πανεπιστημιούπολης και με το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος μέσω του κόμβου Σακέτα στην Καισαριανή. Το κομμάτι της Παν/πολης αποτελεί νευραλγικό σημείο για το σχεδιασμό του έργου. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουμε ενδεικτικά ότι η σύνδεση των περιφερειακών με το κέντρο της Αθήνας θα γίνεται μέσω της κατασκευής ανισόπεδου κόμβου στην πύλη της Ούλωφ Πάλμε, ο οποίος θα μετατρέψει την Πανεπιστημιούπολη σε εργοτάξιο και θα καταστρέψει τις δασικές εκτάσεις μέσα και γύρω απ' αυτήν, ενώ παράλληλα θα είναι και μια πρώτης τάξεως αφορμή για περαιτέρω καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασυλου Εκτός από τα χιλιάδες δέντρα που θα κοπούν έτσι κι αλλιώς κατά τη διάνοιξη των δρόμων, η κατασκευή των ανισόπεδων κόμβων και μόνο θα “κοστίσει” 4.000 δέντρα στο Σακέτα (επί της Κατεχάκη) και θα αφανίσει πλήρως το άλσος Πανεπιστημιούπολης, το άλσος Ιλισίων και το αισθητικό δάσος Καισαριανής. Η λεηλασία συμπληρώνεται με το νέο προεδρικό διάταγμα που προβλέπει τον κερματισμό του Υμηττού σε 8 ζώνες χρήσης και την μετατροπή του από δάσος σε περιαστικό πάρκο (πράγμα όχι και τόσο δύσκολο μετά τη “βολική σύμπτωση” της καταστροφής των συγκεκριμένων αξιοποιήσιμων ζωνών από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού). Με λίγα λόγια από ζώνη υψηλού πρασίνου μετατρέπεται σε πράσινο ντεκόρ για την αθηναϊκή τσιμεντούπολη: κάθε υπουργός, δήμος ή επιχειρηματίας θα μπορεί να χτίσει αναψυκτήρια, αθλητικά κέντρα, εκπαιδευτήρια, πολιτιστικά κέντρα κλπ, ενώ όσοι είχαν χτίσει ήδη παράνομα θα μπορούν να κοιμούνται (ακόμα πιο) ήσυχοι.
Πρόκειται για την λογική που συμπυκνώνεται στις αξίες της απεριόριστης ανάπτυξης και της λεηλασίας της φύσης στο βωμό της εμπορευματικής αξιοποίησης. Κάθε δάσος, πάρκο και αδόμητη έκταση, κάθε ελεύθερος και δημόσιος χώρος αντιμετωπίζεται ως άλλη μια αναξιοποίητη, ακόμα, ευκαιρία για οικονομικό κέρδος. Τα πάρκα γίνονται πάρκινγκ στο Κέντρο, τα δάση γίνονται περιφερειακοί στον Υμηττό, οι αλάνες γίνονται γήπεδα στο Βοτανικό. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι χωρίς την μαζική χρήση του αυτοκινήτου και την ατομικιστική κουλτούρα του Ι.Χ. η κατασκευή των νέων αυτοκινητόδρομων θα έχανε κάθε νόημα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η κυκλοφοριακή συμφόρηση αντιμετωπίζεται με περισσότερους αυτοκινητόδρομους που υπόσχονται ταχύτερες μετακινήσεις, παράγονται και καταναλώνονται περισσότερα αυτοκίνητα, αυτά μετά από κάποιο διάστημα ξαναμποτιλιάρονται, δημιουργούνται νέοι δρόμοι, και πάει λέγοντας.. Ο πυρήνας του παραλογισμού βρίσκεται στο γεγονός ότι στα πολλά αυτοκίνητα απαντάμε με περισσότερα αυτοκίνητα, ενώ παράλληλα απαξιώνουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς κάνοντας την μετακίνηση μέσα στις πόλεις ολοένα και πιο δύσκολη!
Ήδη απ' την πλευρά της κοινωνίας έχουν αρχίσει να διαφαίνονται οι πρώτες αντιστάσεις στην ολοκληρωτική καταστροφή του δάσους του Υμηττού και το αυτοκινητιστικό μεγαθήριο των νέων περιφερειακών. Τα πρώτα “ανθρώπινα θύματα” του έργου, οι κάτοικοι των περιοχών γύρω απ' τον Υμηττό που πρόκειται να πληγούν έντονα, οργανώνονται και κινητοποιούνται μέσα από ανοιχτές επιτροπές και πρωτοβουλίες (όπως σε Καισαριανή, Βύρωνα, Άλιμο, Αγ. Παρασκευή, Ηλιούπολη, Γλυφάδα, Καρέα, Ελληνικό και αλλού) ενάντια στη λεηλασία της φύσης και την περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών τους. Στην ίδια κατεύθυνση συγκροτήσαμε την Ανοικτή Συνέλευση Παν/πολης ενάντια στη λεηλασία του Υμηττού, συνέλευση ανοικτή σε όλους και όλες χωρίς ιεραρχίες και ειδικούς, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε όσους κινούνται μέσα σ' αυτό το χώρο, να οργανωθούμε όλοι εμείς, φοιτητές/τριες, εργαζόμενοι/ες και οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφέρεται και να δράσουμε αποτελεσματικά ενάντια στους νέους περιφερειακούς αυτοκινητόδρομους είτε γύρω είτε πάνω είτε κάτω απ' τον Υμηττό, ενάντια στην εργοταξιοποίηση της Πανεπιστημιούπολης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ, 18:00, Παν/πολη, Πάρκο Τσάφου και Φιλαδελφείας (στην πρώτη στάση 250 μετά την πύλη Ούλωφ Πάλμε)
Ανοικτή Συνέλευση Παν/πολης ενάντια στη λεηλασία του Υμηττού
